Bloemlezing
Als je toeristen, en zij niet alleen, in enigszins verwarde staat van zijn wilt tegenkomen, raad ik het Damiate Bolwerk aan.
Deze plek is een uitloper van de Wolwevershaven en schuin tegenover het Groothoofd gesitueerd. De Dordtse dichter Jan Eijkelboom heeft daar de zin Wat blijft komt nooit terug nagelaten. Het is een dichtregel om op te kauwen en dat zie je mensen soms echt doen. Sommigen herhalen de zinnen hardop, wat bij mensen dei komen aanlopen weer tot vreemde blikken leidt.
Overigens, en dat bevalt mij zeer, kom je in het Dordtse op dienstwagens auto’s van de gemeente ook diverse dichteregels tegen.
Die huisstijl mogen we koesteren.
Zelf heb ik in de loop der jaren ook teksten verzameld, bedoeld als inspiratie of houvast in tijden van kommer en kwel. Het meeste dat we bewaren in onze huizen, kasten, op zolder, in de kelder, is toch eigenlijk ballast. Anderszins lijkt het soms ook of we zijn wat we bewaard hebben. Zomaar een greep uit mijn voorraadkast:
Beslissingen van levensbelang zijn niet goed of verkeerd, je leeft alleen maar verschillende levens (Uit: Zomerleugens van Bernhard Schlink).
Je kunt beter zijn waar je wilt wezen dan weten waar je moet zijn (Jules Deelder).
Courage is the willingness to be afraid and act anyway.
Goed communiceren is luisteren naar dat wat niet wordt gezegd.
Jouw zingeving past zich maar aan je functie aan.
Als je wilt dat je dromen uitkomen, ga dan niet slapen.
En deze overpeinzing van C. Buddingh’wil ik u zeker niet onthouden:
Mijn Dordrecht,
ik kan er nog
altijd door dwalen
De jaren
schuiven ineen,
overlappen elkaar;
heden en verleden
vallen weg
Ben benieuwd of meer mensen dergelijke uitspraken, gedichten en nog zo wat verzamelen.
Ik ontvang ze graag.
-S.jpg)
