Wegens vakantie geopend
Wat is er nu mooier om een column te schrijven met op de achtergrond het geluid van het intro van het oeroude onvergetelijke nummer ‘Riders on the storm’ van The Doors. Achter mij doen de witte hoge golven in de razende zee mij denken aan een enorme wasmachine vol met ‘Witte Reuzen’.
Ik ben weer terug op het Griekse eiland Kreta.
Een jaar geleden schreef ik een column met vooral tips en weinig trucks over het leven op dit Griekse eiland en vooral over het verschil van leven tussen het eiland van Dordrecht en Kreta. Dit keer heb ik vooral mijn oren en ogen geopend.
Nostalgie
Vroeger vond ik het raar dat mijn ouders elk jaar naar Katwijk gingen. Nu betrap ik mezelf erop dat we voor de vierde keer op rij verblijven in hetzelfde familiecomplex* van de familie Xristinakis, twintig kilometer buiten Chania. Blijkbaar herhaalt de geschiedenis zich toch.
* Vanwege de privacy is de naam van het complex alleen bekend bij de auteur van deze column ;)
Alles voelt hier als familie
* Kom je rond een uur of tien ’s avonds aan op de luchthaven dan maakt eigenares Clio een uur later gewoon nog even een maaltijd voor je klaar. We weten dat en daarom hebben we dit jaar een verrassing voor haar meegenomen. Ze verklapte vorig jaar dat zij ‘Chocoholic’ is en daarom gingen we een week geleden even naar het ‘Chocoladewinkeltje’ in Kamperland.
Een week later zorgde het lieve ‘chocolademonster’ ervoor dat de Zeeuwse chocolade mossels niet erg lang van het Griekse levenslicht kunnen genieten.
* Als ik om lijm vraag omdat ik voor de zoveelste keer op mijn zonnebril heb gezeten geeft Clio mij van repliek. ‘Wij vrouwen doen dat anders Ferry! Wij kopen meteen een dure zonnebril en jij kocht er vast eentje van vijf euro.” Mijn vrouw kijkt met instemmende blik.
'Elk voordeel hep zijn nadeel'
Half elf, koffietijd en zonder te vragen komt medewerkster Soula met de ijskoffie die Irini voor me klaarmaakte. "It's a FERRY special icecoffee Ferry!", zegt ze lachend.
De tekst gaat na de foto's verder
Half drie, ik zet me met de laptop neer in het restaurant om de krant te lezen of aan een artikel te werken en er staat ‘enna portirie Ouzo meh pahoh’ voor me klaar.
Zeven uur, we gaan eten in het restaurant en wederom zonder te vragen wordt de ‘bokali Retsina meh pahoh’ op tafel gezet.
Het nadeel is wel dat mijn kennis van de Griekse taal nooit wordt uitgebreid.
Tja, je kunt niet alles hebben! ;)
Ik had besloten om deze keer geen gebruik te maken van de geweldige reis-app ‘PolarSteps’. Er verandert hier niet zoveel binnen een jaar tijd. Hoewel ….. ze zijn gelukkig wel afgestapt van de vreselijke papieren rietjes en de plastic - nog steeds zonder statiegeld - verpakking van de waterflessen zijn van dunner plastic en dit laatste is minder leuk, want het schenkt vreselijk uit!
Openbaar Vervoer
Terwijl in Nederland het OV worstelt, rijd ik hier voor €2,20 (20 km) naar Chania met de lokale bus. In Dordrecht zijn we verwend met onze super-de-luxe bushalte met overkapping, inclusief een drukknop die de gewenste informatie voorleest. Dat is hier ‘iets’ anders. Hier houden ze namelijk niet echt van het scheiden van afval - je kunt het ook zuinigheid noemen - .
De eerst vrouwelijke chauffeur moet ik overigens nog tegenkomen.
Statenplein
Om toch nog iets over Dordrecht in deze column te verwerken, het volgende: ‘Vorig jaar was men - met dank aan de EU - in het centrum van Chania bezig met het renoveren van een groot plein. Hoewel men op bepaalde plekken van het plein wel gras gebruikte, hebben ze er bij deze renovatie beslist geen gras over laten groeien! Het plein is echt zo bijzonder geworden! Aan de rand van het plein, verscholen tussen bomen, staat zelfs een openbaar toilet! Verder een groot open stuk voor bijvoorbeeld optredens en heel veel mogelijkheden om o.a. te relaxen in zon en schaduw!
Zo zou ik het Statenplein in mijn eigen stad ook wel willen zien!
Ik ga hier beslist een keer op terugkomen, want mijn fantasie kent soms echt geen grenzen. Ik verklap nu al dat ‘onze Willem met zijn hondje’ een ander plekje - en zonder Dixie in de nabijheid - krijgt. Ook zal er geen sprake meer zijn van ‘verrijdbare bomen’ maar van vaste betonnen ‘groene bakken’ waarop planken zijn bevestigd, zodat je er ook op kunt zitten.
Griekse Dingetjes
Speciaal voor deze column maakte ik dit keer alleen foto’s van bijzondere en opvallende ‘Griekse Dingetjes’ - een knipoog naar mijn ‘Dordtse Dingetjes’.
Die foto’s kunt u in het fotoalbum bekijken. Toch een kleine waarschuwing vooraf. De laatste foto is een variant van de vele ‘dikke dames schilderijen’ die je regelmatig in de Nederlandse art-winkels ziet.
Ik verklap één ding: Het bijzondere is niet de lantaarnpaal of de uitlichtspotjes op de wandelpromenade van Chania.
Voor de echte bijzonderheid moet u de bewuste foto linksonder uitvergroten. Uw ogen zullen nog groter worden, want wat je daar ziet grenst aan het ongelofelijke! (In ieder geval bij mij en de vele andere toeristen die met een big-smile langs liepen.)
Stelt u zich voor dat u zich bevindt op het vernieuwde Statenplein. (De dame lag open - niet bloot - op de wandelpromenade.)
Ik ben geen gluurder, maar dit beeld zou zelfs in Dordrecht een BOA niet kunnen trekken. ;)
***********
Fotoalbum
Tip: Klik op alle foto’s om te vergroten! Via de pijltjes links en rechts kunt u terug of verder bladeren.
