Patatje (in) oorlog
Vandaag wordt er misschien bekend gemaakt wie de mogelijke president van de Verenigde Staten zal worden. Met name ‘misschien’, want tijdens dit schrijven lees ik alleen maar over een mogelijke lange nasleep/ellende van deze verkiezingen, die wel of niet gekaapt zijn door ‘vrienden elders’.
De afgelopen weken maakte ik me best druk over ene meneer Musk. U kent ongetwijfeld zijn wereldstatus en die wilt hij blijkbaar nog meer vergroten door o.a. als een soort weldoener goede maatjes te woorden met o.a. presidentskandidaat Trump van de VS en de nog steeds zittende Russische president Poetin. Over een paar weken zullen we gaan zien of de ‘X-koning’ wel of niet tot hulp-sheriff en hulp-tsaar gekroond gaat worden.
Ik ben gek op stripboeken en dacht terug aan één van mijn Asterix en Obelix boeken en met name die over de intrigant Cassius Catastrofus. Die was - net als Musk - zo geslepen, dat hij het hechte Gallische dorpje door roddel en het zaaien van tweedracht, uit elkaar dreef. Anders gezegd: ‘De visboer sloeg nu iedereen met zijn vis’.
De achterliggende boodschap van de strip was duidelijk, want ‘Wie wind zaait, zal storm oogsten’.
Daarom ben ik best wel angstig gestemd.
Oekraïne
Ruim anderhalf jaar geleden vroeg ik in een bijzondere artikel aandacht voor de Brabantse patatbakkers Franky en Coen. Sinds de oorlog in Oekraïne zijn de ‘bakkers’ al meer dan 10 keer afgereisd naar het land in oorlog. Ze geven de mensen warmte en een warme hap.
Als trouw donateur krijg ik iedere week een weekbrief en deze keer wil ik hem met u delen. Over het waarom (de angst) heeft u hierboven al iets kunnen lezen, maar ook de patatbakkers merken iets.
Franky en Coen vertellen (een week geleden)
‘Net uitgerust van de vakantie met de Oekraïense kinderen in Polen zijn we al weer terug in Oekraïne. Donderdagavond zijn we vertrokken en nu zijn we in de hoofdstad, Kyiv. Gisteren waren er hier verschillende inslagen, met meerdere gewonden en weer een dodelijk slachtoffer.
Over een paar dagen reizen we door naar Dnipro, waar onze opvanglocatie: The Holland House, zich bevindt. Ook in deze stad zijn er de afgelopen dagen heftige raketaanvallen geweest met meerdere gewonden en helaas ook dodelijke slachtoffers. Gelukkig is er in de wijk bij onze opvang locatie de laatste weken geen inslag geweest . Het is zorgelijk dat de media steeds minder aandacht besteedt aan deze oorlog in Europa. Bovendien blijft het hoge aantal doden aan het front, gemiddeld meer dan 1.000 dodelijke slachtoffers per dag ook ernstig onderbelicht. Na onze werkzaamheden in Dnipro gaan we ook weer richting het frontgebied, waar we vooral actief zullen zijn in de Donbas en Zaparozhe.
Daarnaast hoopt het team binnenkort een ‘jammer’ te ontvangen, een apparaat dat het signaal van kamikazedrones verstoort en hen extra veiligheid biedt tijdens evacuaties. Vooral de gebieden rond Pokrovsk en Myrnohrad, waar de situatie levensbedreigend is door voortdurende bombardementen, hebben dringend hulp nodig.
Het team gaat ook langs bij een verplaatst dierenpension in Tsjerkasy, waar vele honden en katten zijn opgevangen. Verder bezoeken ze 50 Oekraïense kinderen die onlangs op vakantie waren in Polen en plannen een traktatie voor militairen.
Ukrinform, een grote Oekraïense krant, publiceerde recent een uitgebreide reportage over ons werk. Het schrijft: 'Door de afnemende mediabelangstelling voor de oorlog nemen ook donaties af, terwijl de situatie verslechtert. Het team roept daarom op tot blijvende steun om hun cruciale werk te kunnen voortzetten.'
Vandaar deze column. Ik ben namelijk bang dat we dadelijk de bevolking van Oekraïne gaan vergeten. Na mijn eerste artikel over de patatbakkers hebben vele Dordtenaren en regiobewoners gedoneerd.
Daarom ben ik extra blij dat ik nogmaals aandacht mag vragen voor deze geweldige humane actie en hoop ik dat velen wederom een duit in het (patat)zakje willen doen.
Meer weten over het team van Franky en Coen? Klik HIER
Doneren? Klik HIER
Ik hoop dat intrigant Musk dadelijk - net als Catastrofus - met zijn staart tussen de benen zal vertrekken en dat zijn naam wordt bedolven onder een aantal ‘X-jes’. Maar ik vrees ......
