Een bizar ‘Moetje’
Normaal schrijf ik pas na de vakantie een column, maar dit verhaal over mijn eerste vakantiedag, moet ik echt nu al kwijt!
Iets meer dan een jaar geleden nam ik u mee naar Rhodos, een prachtig eiland dat ik vergeleek met ons eigen eiland. Toch eindigde die column ( Klik hier) met een kater.
Nee, ik ga niet op de dierentoer, maar het was toevallig wel op dierendag dat ik naar het Griekse Kreta vertrok. De coupé zat vol mensen met hun hoofd in hun telefoon. Mijn vrouw en ik keken om ons heen en voelden ons waarschijnlijk als de enige ‘ouderwetse ouderen’ die nog naar het landschap keken. Na elk intercitystation hoopte ik andere ‘ouderwetse’ reizigers te zien, maar nee, iedereen bleef in zijn cocon. Omdat we tegenover elkaar zaten durfden we niet hardop te lachen of uit te spreken hoe ‘naar/ raar/vervelend/dom/vreemd/belachelijk/interessant *’ we dit vonden.
* zelf kiezen
Dit leverde wel een idee op: de NS moet treincoupés zonder ramen laten maken. Bijna niemand kijkt nog naar buiten, dus kan men de ramen net zo goed verwijderen. Het bespaart een hoop onderhoud en kosten. Slechts 1 of 2 coupés houden ramen voor die paar reizigers die het landschap en hun omgeving nog wél waarderen. Dit maakt de treinen goedkoper en efficiënter.
Het doet me denken aan het betalingssysteem bij C&A vroeger, waar het papieren geld via een buizensysteem werd verstuurd. Dat was geen succes, maar ik denk dat de NS mijn idee wél - en zeker financieel - zal omarmen.
Tot zover de treinreis.
Op Schiphol werd het nog bizarder. Iedereen wordt tegenwoordig geadviseerd om alleen handbagage mee te nemen, maar die trolleys moeten wel aan de juiste afmetingen voldoen. Als dat niet zo is, moet je bijbetalen aan de gate.
En dat hebben we geweten!
Bij de gate stond het grondpersoneel klaar met een verrijdbare ‘trollymeter’. Bij twijfel moest de mini-rolkoffer (of grote tas) in de ‘meter’ verdwijnen. Stak hij uit dan was het ‘over en uit’ en dokken.
Ik ben de tel kwijt geraakt, maar ik telde minimaal 10 reizigers die 65 euro per koffer moesten bijbetalen. Het vrolijke vakantie gezicht veranderde binnen een paar seconde, want meestal waren het twee koffers en moest men 130 euro aftikken. (Wellicht op de terugvlucht ook?)
Door dit akkefietje liepen we vertraging op, maar OK, voor ons geen punt. We zouden toch in het donker op Kreta arriveren.
Helaas ging het ook aan boord fout. Na de landing moesten we allemaal blijven zitten. Er werd ook niet omgeroepen waarvoor. Ook de achteruitgang bleef hermetisch gesloten en dat leverde ook weer de nodige vertraging op. De landing was gepland om 8 uur. Om half 10 stonden we eindelijk in het luchthavengebouw.
Een dag later werd het duidelijk. We hoorden van de hostess dat de politie aan boord moest komen, want één van de ‘gedupeerden’ wilde zijn gram halen bij de luchtvaartmaatschappij en bestelde aan boord de duurste drankjes, maar weigerde te betalen. De purser werd er gestoord van en lichtte de piloot in. Men wilde geen amok aan boord en schakelde de luchthavenpolitie op Kreta in. De man - hij was beslist niet agressief - had ook de co-piloot onheus benaderd. Hij moest ‘even’ mee om het een en ander uit te leggen. Hoe groot de staart van dit verhaal is geworden weet ik niet, maar in ieder geval heb ik u wel gewaarschuwd!
Is het niet voor dit jaar, dan voor het volgend jaar.
Dit brengt me op een laatste punt: het zou veel klantvriendelijker zijn als die ‘trolleymeters’ al bij de incheckbalie zouden staan, zodat reizigers niet op het laatste moment voor verrassingen komen te staan.
Nog een tip: Zet uw trolley met de wielen naar boven in de ‘trolleymeter’. Meestal steken de wielen uit.
