'Pourin’ my heart out again' *

11 maart 2021 door Ferry Visser

een persoonlijke overdenking van Ferry Visser, die zijn hart uitstort en denkt aan zijn idool George Kooymans.

Inleiding:

Soms is het goed om bij bepaalde dingen in het leven waar je mee zit, van je af te schrijven..... Ik schrijf dit stukje nu over mijn idool die ruim 60 jaar met mijn muzikale leven heeft meegelopen. 

Je zult maar George Kooymans heten en gitarist-oprichter van de Nederlandse band Golden Earring zijn! Dat je weet dat vandaag heel Nederland op je verjaardag op 11 maart (en 73 wordt) aan je denkt. Dit, omdat je een paar weken geleden bekend maakte dat je de spierziekte ALS hebt.

Dat bericht kwam in ieder geval bij heel veel jong en oud keihard binnen en eigenlijk nooit verwacht. De band kon gewoon niet stoppen. Er was altijd plezier en een goede harmonie. Spelen deden ze vooral de laatste jaren ‘Just for fun’ om anderen het plezier mee te laten beleven. Welke band kan zeggen dat ze al bijna 60 jaar het publiek vermaakte!

Belangstelling muziek
George was voor mij de drive om ook iets met muziek te gaan doen. Mijn diploma MULO werd ‘ingeruild’ voor een gitaar die ik met mijn vader kocht bij muziekzaak Zilverschoon op de Spuistraat. Toen Barry Hay de groep ging versterken kocht ik een houten dwarsfluit bij muziekzaak Spiering op de Voorstraat. De gitaar werd op de scholen waar ik les gaf een soort bordkrijtje waarmee je vrijwel alle kinderen mee kon ‘pakken’.

Naar het eerste optreden Windhondenpolder (nu Plan Tij aan de Noordendijik)
Op 17 juni 1969 behaalde ik het begeerde MULO diploma. Op die dag verhuisden we van Krispijn naar Dubbeldam. Leerde daar een leuk buurmeisje kennen die ook net geslaagd was en op 3 juli stonden we samen met een kaartje van maar liefst 1 gulden 50 (dankzij dagblad De Dordtenaar) op de Windhondenpolder voor een popconcert op het veld. De Dordtse bluesband Lazy Pokerblues stond in het voorprogramma en volgens mij speelde daarna ook Shocking Blue ( Venus). Hoofdact: Mijn band Golden Earring(s).
De bassolo die Rinus Gerritsen tijdens het nummer Eight Miles High liet horen, moeten mijn ouders in Dubbeldam gehoord en gevoeld hebben. Het geluid ging door merg en been. (Probeer het eens uit als je de CD Eight Miles High te pakken kunt krijgen. Let op de ramen tijdens de solo.) In die tijd had de groep de hit ‘Where will I be’.

Bezoek concerten
Dat optreden was voor mij het begin om echt alles, maar dan ook echt alles van de band te gaan verzamelen. Barry Hay werd vaak de frontman genoemd, maar voor mij bleef George Kooymans de nummer 1 op de achtergrond.
De concerten die de band in onze regio gaf bezocht ik overal en ging later ook foto’s maken. (Werd een keer bijna uit het Kunstmin gezet omdat ik per ongeluk flitste en Barry Hay een steward had gevraagd om eens een praatje met me te maken met die kerel op rij C)

Fans
Er zal geen Nederlandse band zijn die zoveel en langdurig een vaste schare fans achter zich zag staan. Iedereen bleef steeds hopen op “het nieuwe album’. Komtie nog wel of niet?
Ik heb ervaren dat er een hechte band is ontstaan tussen al die fans. Die elkaar iedere keer als een soort reünie weer bij een concert aantroffen en meestal ‘tegen de bewuste hekken vooraan.

Eddy Christiani award
Op 13 oktober 2012 was ik bij de uitreiking van deze prijs in het Arsenaal in Vlissingen. Popgoeroe Leo Blokhuis was er natuurlijk ook. George kreeg die prijs omdat hij een enorm stempel op de rockmuziek had gezet. Ik maakte prachtige foto’s en zette een filmpje van het optreden met het nummer “This love” op You Tube. Bij het evenement was ook zijn zwager/collega en bassist Rinus Gerritsen aanwezig.

Het laatste optreden van de Earring was voor mij in 2019 op de Brouwersdam tijdens Concert at sea.

Er is er één jarig! (en wat voor éen!)
Vandaag wordt in ieder geval overal ‘Radar Love’ ten gehore gebracht. Het nummer dat een wereldhit werd. Mijn voorkeur zou uitgegaan zijn naar het nummer ‘Just a little bit of peace in my heart’. Een echt ‘George-nummer’ en ook een klassieker. George maakte meer van dit ballades en ik ben vast van plan om een paar dagen ervoor uit te trekken om al die mooie nummers bij elkaar te zetten.

Vreemde Kostgangers
George was niet vies van nieuwe experimenten en verraste een paar jaar geleden het Nederlands publiek met zijn deelname aan het project met Bouwewijn de Groot en Henny Vrienten: De Vreemde kostgangers. George kon in de vele nieuwe Nederlandstalige nummers zijn ‘Haags’ ook lekker kwijt. Veel van mijn leeftijdgenoten zullen hebben gelachen om de vertolking van het nummer ‘Touwtje uit de deur’.

Uniek
Het feit dat op 11 maart stil gestaan wordt bij de jarige is best wel uniek. Er zijn natuurlijk veel meer mensen in de muziekwereld die duidelijk aanwezig zijn geweest. Bij het overlijden van een artiest is de reactie van het publiek meestal hetzelfde. Iedereen wil dan een bekend nummer horen.
George is nog bij ons en gelukkig zijn muziek ook. In deze nare roerige tijd is het nu georganiseerde ‘muzikaal gebaar’ om hem te eren en te feliciteren,  zoiets prachtigs!
Tenminste, dat zegt mijn gevoel en met mij waarschijnlijk heel veel andere Nederlanders die zich net als ik een diehard van het eerste uur vinden.

Trots
Nederland mag trots zijn dat we een band in ons midden hadden die niet na 1 hit weer verdween. Net als The Rolling Stones bleef de band signalen afgeven dat ze nog lang niet klaar waren. Als het wat moeilijk was dan werden er oplossingen gevonden. Het weerstond Barry Hay er niet van om af en toe even terug te keren uit ‘zijn’ Curaçao en terug te komen met wat frisse nummers. Helaas kun je niet overal een oplossing voor bedenken en zeker niet als het om een slopende ziekte gaat.

George van harte gefeliciteerd en  bedankt voor alles wat je (met de bandleden Barry, Rinus en Cesar) maakte, schreef voor ONS!  Iedereen sterkte met het verlies van Golden Earring, maar veel geluk met alles wat we nu nog aan herinnering hebben.

Wat zou het mooi zijn als we George blijven feliciteren met op iedere 11e maart een muziekfeestje.

* De titel van deze column is de, door George gezongen, 10e track op het album 'Bloody Buccaneers'.