Ool de deej
‘Theater tussen de schuifdeuren. Vanmiddag genoten van “Sjentelmentel Sjurnie: Willie Batenburg The Musical - beest om a troe storie.” Hilarische voorstelling met op het einde ook een oprecht eerbetoon aan de kleine zanger uit Krispijn. Knap in elkaar gezet, goed gespeeld en de nummers waren een feest der herkenning!’
Deze ‘recensie’ vond ik terug op facebookpagina van oud AD-journalist Wilko Peenstra, een van de ruim honderdvijftig bezoekers die afkwamen op deze musical die begin oktober werd gespeeld in het oude belastingkantoor, waar nu de creatieve broedplaats DOOR is gehuisvest. Als een van de spelers trof het commentaar van een geëmotioneerde vrouw mij het meest. Ze vertelde dat ze tijdens de voorstelling steeds moest denken aan haar gehandicapte broer. Het ontroerde haar zo dat in deze musical iemand met een arbeidsbeperking op gelijkwaardige wijze in het zonnetje werd gezet. Willie werkte namelijk bij de sociale werkvoorziening Drechtwerk.
Voor wie Willie Batenburg helemaal niet kent. Hij was een kleine anonieme artiest met een banjo uit Dordrecht totdat hij ontdekt werd door radio Rijnmond. In 1993 en 1994 scoorde Willie een aantal hits, waarvan de bekendste Oene Maine Matsj Tirol was. Menig Dordtenaar kan een sappig verhaal vertellen over zijn optreden op allerlei feesten. Willie zong, gekleed in lederhosen, in een door hemzelf verzonnen brabbeltaal, een fonetische mengelmoes van diverse Europese talen. Hij was plotseling 'de sensatie' op menig feest, waar iedereen hem kende en ondanks de vaak onverstaanbare teksten luidkeels meezong. Om een idee te geven ter vergelijking de originele tekst van Sentimental journey en de uitgeschreven tekst van Willie:
Gonna take a sentimental journey Ool de deej a sjentelmentel sjurnie
Gonna set my heart at ease On de week mij hardelie
Gonna make a sentimental journey Ool de deej a sjentelmentel sjurnie
To renew old memories Ool de deej mij harden bier
Willie was ook een trouw supporter van voetbalclub Feyenoord. Huppie, huppie, huppie, Feyenoord is m'n kluppie was zijn alternatief voor Hand in hand kameraden. Al paste Willie de tekst aan, al naar gelang de voetbalclub waar hij optrad. Willie speelde menigmaal in een afgeladen Kuip, voorafgaand aan een wedstrijd. En wie stond er met zijn banjo op het bordes van het stadhuis tijdens het kampioenschap van Feyenoord in 1993? Juist ja!
Zelfs NPO radio 1 besteedde aandacht aan Sjentelmetel Sjurnie, waarmee Dordrecht toch weer mooi op de kaart werd gezet.