dag Dordrecht

30 oktober 2012 door Bert den Boer

Koninginnedag, algemeen bekend toch. Wat ik niet wist, tot mijn grote schande, is dat heel veel dagen van het jaar een bijzonder thema met zich meedragen. Onlangs de dag van de stilte. En ooit gehoord van de Internationale Dag Van Het Handen Wassen? Mijn fascinatie is gewekt, googlen levert op dat dit fenomeen ook in Dordrecht bestaat. Hier kennen we de dag van mens en dier, de dag van architectuur, de dag van hoop en de dag van de doorgaande lijn.
Landelijk heb ik tal van mogelijkheden gemist om het dagelijks leven kleur te geven. Wijntje? Nee, vandaag is het de dag van het bockbier. Ik ben het niet me je eens. Stop, vandaag is het de dag van de dialoog. Heb ik buren: op burendag is er begrip en een straat bbq. Op de dag van de stilte verschijnen overal borden met stiltegebied. ‘Wat zie je er fantastisch uit’, lijkt me geen geschikte opmerking - immers voorspelbaar -op de nationale complimentendag. De dag van het magazijn lijkt me op het werk een prima dag om spullen in te slaan. Ook praktische dagen spreken me aan, zoals de warme truien dag, de compostdag en de dag van de reddingboot. En de dag van de chemie zal wel bedoeld zijn om kennis te maken met deze sector, of is het juist de bedoeling dat bèta jongens en meisjes elkaar beter leren begrijpen, ook goed voor de chemische sector toch? Bij twijfel over je relatie is er gelukkig de dag van de scheiding. Gelukkig hebben we ook specifieke avonden (van het gedicht) en zelfs nachten (van de vrede). Voor sommige zaken is een dag te kort, daarom kennen we de week van de toegankelijkheid. Werkgevers schijnen vooral beducht te zijn voor de weken gewijd aan lentekriebels en de liefde, slecht voor de verzuimpercentages. En ja hoor, de dag van de trainer en de coach bestaan ook. Jammer dat deze dagen niet gratis zijn, voor 345 euro exclusief Btw krijg je in ieder geval wel hapjes, drankjes, lunch en een parkeerkaart.

Voordat ik de Dordtse schapendijk op kan, passeer ik onderaan de voet van deze dijk een flat. Driemaal drie is negen, negen huishoudens bewonen deze jaren dertig flat. Net naast de ingang bevindt zich een fietsbijzetrek, handig voor de rekkende en strekkende sporter voordat deze het buitengebied betreedt. Eigenlijk onhandig dat er ook fietsen staan te rusten.
Op zondagmorgen stond ze soms in het portaal. Ze bleek te wachten op de auto die haar ophaalde voor de kerkdienst. We maakten weleens een praatje. Met haar zoon had ze geen contact meer, haar dochter woonde in de buurt. Van oude mensen de dingen die voorbijgaan. De dagen vielen haar soms zwaar. Als ik voorbij kwam zag ik haar soms aan tafel bladeren in de krant, met op de achtergrond een blikkerend tv-scherm. Zou ze zich eenzaam voelen? De laatste keer viel me in het voorbijgaan op dat het gehele huis was leeggeruimd. Is ze overleden? Of heeft ze een plek gekregen in een verzorgingstehuis? Mocht ze ergens anders zijn, dan hoop ik zo dat er iemand met haar in gesprek is gegaan tijdens en vooral na de week van de eenzaamheid.

Over de columnist

Bert den Boer

U kunt zijn recente boek Blijf dicht bij jezelf – En hoe doe je dat dan? (uitgeverij Noordboek, april 2022) bestellen bij de boekhandel. Wilt u een gesigneerd exemplaar? Mail dan naar info@bbdb.info

Over de columnist:
Bert den Boer, socioloog, is zelfstandig adviseur, trainer, coach en dagvoorzitter, zie zijn website: www.voorstraat125.nl






Zaaddonor
20 mrt
Zaaddonor
Dat bedoel ik nou
05 mrt
Dat bedoel ik nou
'Mannetje Zeb'
20 feb
'Mannetje Zeb'
Zijn of azijn
05 feb
Zijn of azijn
Niet zomaar een idee
18 jan
Niet zomaar een idee
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.