Opening tentoonstelling van Omar Koubâa en Benjamin Nachtwey
Op zaterdag 12 mei is er een opening van Dampkring, een tentoonstelling van Omar Koubâa en Benjamin Nachtwey bij Pictura.
Landschap, de dwalende blik, het herkennen, het lopen onderbreken, het stoppen, het verder gaan van de wandelaar, de reiziger die visuele kenmerken waarneemt om nieuwe wegen te vinden en zich de al begane te herinneren. Dit onderwerp heeft al vele generaties kunstenaars gefascineerd.
De posities van de beide kunstenaars, Omar Koubâa en Benjamin Nachtwey die zich met hun werk in Pictura presenteren zijn te verklaren vanuit deze thematiek en interessant is, hoe beiden op hun zeer eigen wijze het landschap proberen te definiëren, bijvoorbeeld als betekenende ruimte, als natuur, als stadslandschap, als – vooral wat betreft het werk van Omar Koubâa – het droomlandschap.
Bij Benjamin Nachtwey zijn zijn visuele ervaringen voor de toeschouwer duidelijker herkenbaar, het is een schilderkunst die eerder afbeeldt, in tegenstelling tot die van Koubâa die texturen ontwikkelt die zich uiteindelijk als, ‘landschappelijk’, laten waarnemen. Hij wil niet de direkte werkelijkheid afbeelden, maar hij zoekt naar een transformatie. Alle door hem in vele lagen aangebrachte geschilderde kleurige vlekken en strukturen accumuleren tot een plek die niet in de dagelijkse werkelijkheid te vinden is, ‘Ik schilder niet vanuit mijn ratio maar vanuit mijn intuïtie, ik volg een stroom van impulsen. Er ontstaat een magnetisch veld waarbij het lijkt of de verf het over gaat nemen en het doek een eigen leven gaat leiden. Uiteindelijk komt er een moment waarop vormen ontstaan die zich alleen uit het schilderen zélf kunnen openbaren. Dat is iedere keer weer een moment van verwondering’.
Benjamin Nachtwey formuleert zijn werk en daarmee zijn positie als kunstenaar anders en als volgt: ‘als figuratieve schilder behandel ik de laatste jaren de verschillende sferen van het hedendaagse leven. Ik verdeel die werken onder in hoofdstukken of contexten zoals stad, media, reizen, tankstations, bos… Ik denk dat de complexiteit van de huidige tijd met al zijn gelijktijdigheid en tegenstrijdigheid een complexe structuur vereist. Het hoofdkenmerk van mijn werk is de serialiteit, gelijktijdigheid en differentiatie van de verschillende contexten en hoofdstukken leiden tot verschillende schilderkunstige oplossingen en strukturen. Uiteindelijk probeer ik uit die vele facetten en vormen van realisme iets als een ‘beeld’ van de realiteit in vele delen samen te stellen’.
Pictura, met haar prachtige daglicht zalen, heeft een lange traditie in het tentoonstellen van het geschilderde landschap; in de ‘fraaie Dampkring van Dordrecht’, vormt deze tentoonstelling een mooi vervolg!
