Buddingh' biografie Dichter bij Dordt is door recensenten uit het land goed ontvangen

18 juli 2015
Buddingh' biografie Dichter bij Dordt is door recensenten uit het land goed ontvangen

DORDRECHT – De biografie Dichter bij Dordt over C.Buddingh’  (1918-1985) heeft welwillende of positieve reacties gekregen in Nederland. Dat bleek volgens de website van ECI meegewogen ter hebben om genomineerd te worden voor de ECI literatuurprijs 2015.  

Dat is voor Dordrecht ook goed nieuws, want de stad is verweven met de dichter/schaker/schrijver/vertaler/voetballiefhebber.  Alhoewel het boek al 20 mei uitkwam, worden nog steeds artikelen  geschreven over het boek.

Dagblad De Limburger noemt de biografie een meeslepend verhaal dat door Wim Huijser met een zekere afstand is opgeschreven.  Huijzer zou niet in de valkuil van een fan zijn gevallen, die een heiligenboek over zijn idool maakt.  Het AD zegt dat Buddingh’ vooral door de blauwbilgorgel bekend is. Elsevier heeft het over een biografie over een vrolijke dichter met melancholieke trekjes. Het NRC/H herkent in de biografie Buddingh’ als een aardige, toegankelijke man. Dat gewone van de man die altijd Dordrecht trouw is gebleven komt in meerdere beoordelingen voor. De Volkskrant vindt dat Wim Huijser Buddingh’ genuanceerd heeft neergezet:

 ,,Een stem om niet te vergeten, heette de hommage die een jaar na zijn overlijden verscheen bij De Bezige Bij. En zo was het: de dichter C. Buddingh' (1918-1985), schepper van de Nederlandse evergreens De blauwbilgorgel en Pluk de dag, had een onvergetelijk stemgeluid. Voor de een klonk het 'plechtig verongelijkt', voor de ander 'droog en amusant' en weer een derde vond het 'extreem monotoon'. Gecombineerd met de opzettelijk ondeftige toon van zijn poëzie werkte Buddingh's flegmatieke voordracht bedoeld of onbedoeld op de lachspieren. Niet alle recesenten oordelen gelijk, zoals de Volkskrant nog meldt:  “Dichter bij Dordt is een boeiende, genuanceerde biografie, met één manco. Met wat meer terughoudendheid in de biografische details (menig griepje wordt gememoreerd) was het drama in dit ogenschijnlijk onbekommerde dichtersleven sterker uit de verf gekomen.”

Nico Dijkshoorn, de dichter van de Wereld draait Door (DWDD), wordt gezien als een erfopvolger en petische zoon van de Dordtenaar.  Hij is ook enthousiast: ,,Prachtige biografie over mijn poëtische held’.

Wim Brands sprak in zijn TV programma voor de VPRO over een prachtige biografie. Hij vond dat duidelijk werd dat de dichter telkens wel een veilige haven nodig had. Dat zou wellicht mede zijn ontstaan door zijn zeven jaren als TBC patiënt in de jaren veertig van de vorige eeuw. Later zou zijn vrouw Stientje in De Dordtenaar nog zeggen, dat Kees wel erg huiselijk was. De liefde van Kees, die in 1941 in zijn leven kwam, leeft nog, maar laat de publieke optredens over aan haar zonen.

Zie ook: www.vpro.nl/boeken/speel.VPWON_1232852.html

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.