Kees Thies ziet in kleding gigant PRIMARK niet de redder van Drievriendehof Dordrecht

DORDRECHT - In dagblad de Dordtenaar kon de stemming in de stad Dordrecht vroeger worden afgelezen aan de rubriek ingezonden brieven. Vanaf de samenvoeging AD De Dordtenaar in 2005 is die rubriek niet  meer zo spraakmakend en opvallend.

Anders hadden lezers in de stad kunnen reageren op de toekomst van winkelcentrum De Drievriendenhof, dat volgens columnist Kees Thies niet echt wordt gered door kleding gigant PRIMARK. PvdA wethouder Piete Janse verdedigde een kwart eeuw geleden komst van het moderne winkelcentrum in hartje Dordt. Daarna zijn er veel wisselingen geweest in het centrum, dat het historische stratenpatroon doorbrak.

Kees Thies observeert op de volgende wijze:

De zijdeuren van winkelcentrum Drievriendenhof gaan dus dicht ten faveure van ‘kleding-gigant’ Primark. Omdat het hier om ‘een op democratische wijze tot stand gekomen’ beslissing betreft vindt u het misschien een beetje flauw dat ik me daar gevoelsmatig maar moeilijk bij kan neerleggen.
Als ik een winkel zou runnen in de Lindenstraat, of gedeeltes van de Vriesestraat en het Bagijnhof, of als ik eigenaar zou zijn van voor winkelverhuur bedoeld onroerend goed in deze ‘zone’, zou ik wel degelijk nog eens onderzoeken of een gang naar de rechter nog enig nut heeft, want ik ben er van overtuigd dat de teloorgang van de ’loop’ Bagijnhof, Lenghenstraat, Vriesestraat, Lindenstraat, Drievriendenhof, voor de neringhouders in dit gebied voelbaar zal worden in de portemonnee.

Primark duldt echter geen zij-ingangen (de klantjes moeten in de fuik lopen en daar zo lang mogelijk spartelen) en onder het motto ‘wie betaalt, bepaalt’ gaat het college, in mijn ogen, wel erg makkelijk akkoord met het eisenpakket van deze van oorsprong Ierse kledingketen. Dát het college een groot voorstander is van de komst van Primark begrijp ik nog wel; het winkelcentrum lijdt al sinds de ‘herinrichting tot modebolwerk’ een zieltogend bestaan en is een schandvlek op de binnenstadskaart geworden. Primark, zo rekent wethouder Jasper Mos ons voor, kan een omwenteling te weeg brengen, want deze, vooral bij pubermeisjes zo geliefde winkel, zou wel eens ‘tussen de twaalf- en vijftienduizend klanten per week kunnen gaan trekken en de komst van deze discounter levert ook nog eens honderden extra arbeidsplaatsen op.’ Ik heb daar zo mijn bedenkingen bij: Primark is inmiddels over zijn hoogtepunt heen, een filiaal van deze keten in je stad (ze schieten als paddenstoelen uit de grond) is al lang geen bijzonderheid meer en dus zijn die verwachte bezoekersaantallen veel te optimistisch geschetst. En banen? Ach, hooguit een paar vaste aanstellingen en verder 16- of 17-jarige ‘dagloonmeisjes’ die nog op school zitten en sparen voor een weekje Lloret de Mar. Ik wil best geloven dat Primark méér winkelend publiek naar de binnenstad gaat trekken en de Drievriendenhof een impuls kan verschaffen. Die opleving zal echter van tijdelijke aard zijn en zeker niet structureel.