Café de Tijd bestaat 25 jaar

18 februari 2013
Café de Tijd bestaat 25 jaar

DORDRECHT -  Het is maandagmiddag. Corinne Smeijer zit aan een tafeltje en schrijft de bestelling op. Inmiddels roept Mike vanachter de bar wat er nodig is. Ze zijn duidelijk op elkaar ingespeeld. Corinne heeft er al een halve dag opzitten. “De vloer moet eens per week goed schoongemaakt worden en ik kijk of ik wat dingen om kan gooien. Waar kan wat staan.” Mike vult haar aan: “De vogels eten geven en de vissen verschonen. De andere dagen kom ik meestal even voor openingstijd binnen. Ik ben zo opgestart.”

Door Ton Vermeulen
 
Corinne vertelt over de start van het café: “Eerst heette het café Stadt Dordrecht. In 1988 zijn mijn man Ruud en ik er begonnen. We hadden een café aan het Statenplein, de Royal Fust, maar moesten daar weg. Toen het hier leegstond dachten we, we moeten er toch uit, laten we daarheen gaan.” Corinne haalt foto’s tevoorschijn. Stadt Dordrecht was een oeroud bruin café, zoals je ze in Nederland waarschijnlijk niet meer aantreft. De volgende foto laat het café zien na de verbouwing. Je ziet hier een strakke ruimte met kale witte muren. Het is moeilijk voor te stellen dat het hetzelfde café is, als waar we nu zitten. Corinne grapt: “Mijn man zei, we gaan een ongezellig café beginnen, we hebben steeds een beetje van dit en dat erop gedaan. Nu kan er niets meer bij. ” De muur hangt inderdaad vol met spiegels van biermerken, een enorm schilderij, ingelijste gedichten van C. Buddingh en H. Marsman en een oud paneel van Heineken. De vogelkooi met parkieten naast de ingang, de vissenkom op de bar en de planten voor de ramen, maken het geheel af. Het is een warm en rustig café geworden. 
 
“Er komen hier aardige mensen”, vertelt Corinne. “De sfeer in een café moet goed zijn. Je hebt een goed team nodig wat werkt. Iedereen is hier echt aardig voor de mensen en je probeert altijd klaar te staan voor een praatje.” In het café kun je een gemêleerd gezelschap aantreffen. Er komen mensen met diverse achtergronden en van jong tot oud. Mike: “Mensen die hier niet komen houden meer van een muziektent, waar ze kunnen dansen. Hier doen mensen een spelletje en komen om gezellig te praten. Vrijdag- en zaterdagavond is het uitgaansavond. Dan zijn er veel jongeren. Maar er komen ook ouderen. De ene keer hebben we een tafel met 50-plussers en een andere keer hebben we allemaal jongeren. Mensen met kinderen komen vaak op zaterdag als ze boodschappen gedaan hebben en op zondag zijn er ook gezinnen. Soms worden er aan verschillende tafels spelletjes gespeeld.” Corinne: “Dan komen er mensen met kleine kinderen en zijn alle kleine kinderspelletjes in gebruik door de ouderen.”
 
100 soorten bier
Vaste bezoekers van De Tijd weten dat het personeel enorm veel kennis heeft van de meer dan 100 soorten bier, waarvan 8 van het vat, die het café aanbiedt. “Dat heb ik allemaal van haar geleerd”, zegt Mike glimlachend, terwijl hij naar Corinne kijkt. Hij vervolgt: “Als je hier werkt ga je anders met bier om. Je proeft dit en dat en krijgt dan verdieping.” Corinne: “Bier heeft ontzettend veel variëteiten. Ik drink graag bier, het is een eerlijk product. Het personeel van een brouwerij is ook altijd enthousiast over hun product. Ik vraag bezoekers wat ze willen hebben, dan vraag ik wat ze meestal drinken en bouw het van daaruit op.” Regelmatig komen er bieren bij. Mike: ”Die nemen we zelf mee om te proeven en het gaat via vertegenwoordigers.” Corinne: ”We neuzen rond, krijgen reclame of de brouwerijen komen ergens mee.” Naast bier schenkt het café koffie, thee en andere dranken.
 
Een café is een sociale ontmoetingsplaats. Corinne vertelt een bijzonder verhaal. “Jaren geleden kwam er een man alleen achterin het café zitten. De keren erna zat hij steeds dichter bij de bar. Ik zei: “Joh, kom erbij staan.” Er was een goede sfeer. Het bleek dat de man zijn zaak failliet was. Ook zijn huwelijk liep slecht. Later had hij een kamer bij het Leger des Heils. Juist toen het wat beter ging zagen we hem niet meer. Toen belde zijn zus, dat hij gestorven was. Ze had een rekening van De Tijd bij hem gevonden en besloot ons te bellen. In het café ben je een aanspreekpunt. Het beste is je mond te houden en de mensen te laten praten. Je moet er geschikt voor zijn, je bent er voor de mensen, voor advies of een praatje.” 
 
Op de vraag of werken in een café moeilijk is kijken Mike en Corinne elkaar aan en schieten in de lach. Corinne uiteindelijk: “Bij een moeilijk iemand kan het lastig zijn, maar Mike heeft daar geen problemen mee. Het is mijn eigen zaak en ik ben blij dat ik hier ben en wat te doen heb.” Mike: “Er zijn veel details waar je op moet letten. Omdat het een klein café is moet je van alles wat afweten, zoals een maaltijd bereiden of een uitsmijter maken. Dat is ook het leuke aan het werk. Ik werk hier nu 6 jaar. Dat zegt wel wat, meestal heb ik het na een paar jaar wel gezien.” Mike is indertijd aangenomen door Ruud. Corinne hierover: “Ik zei tegen mijn man: “Er komt op maandag een jongen, die lijkt me wel aardig.”” 
 
Het loopt tegen openingstijd en Mike gaat het fust aansluiten. Even later komt hij terug met een Gouden Carolus Winterbier, om te proeven. Dat smaakt zeker naar meer.
 
Om het 25-jarig jubileum te vieren houdt café De Tijd op 3 maart van 15.00 tot 17.00 uur een receptie voor de vaste klanten. Het café bevindt zich op de Voorstraat 170, tel. 078 – 6133997, www.detijd.nu.
Gerelateerde wijken:
Gerelateerde straten:
Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.