Steeds meer discussie in Dordrecht over toekomst pand de Holland

DORDRECHT - Steeds meer mensen trekken zich de toestand aan, waarin het monument de Holland van architect Van Ravesteyn zich naast het spoor bevindt. Buurtbewoners vinden dat er snel duidelijkheid moet komen en anders zou het pand beter gesloopt kunnen worden.

In de loop van de tijd zijn er verschillende plannen gemaakt, maar door de economische crisis vindt de particuliere eigenaar thans weinig financieel haalbaar.

Het is markant dat een pand van een architect, die in de Stadspolders al een eigen straat heeft, in het stadsgezicht dreigt te verdwijnen. Gesloopt is dan wel gesloopt.

Achtergrond info:
Het oude pand van verzekeringsmaatschappij de Holland, een ontwerp van Sybold van Ravesteyn, is naast de Krispijntunnel steeds meer in verval. Hekken moeten het monument tegen indringers beschermen, maar het is niet overal meer dicht, dus de winter kan de kwaliteit van het monument steeds meer aantasten.

De Holland van 1859 was vroeger één van de grote verzekerzingsmaatschappijen , die uiteindelijk via Amev Fortis werd. Het pand werd daarna enige tijd supermarkt Albert Heijn tot de verhuizing van de super naar Maasplaza, Daarna zat een bouwmarkt en een apotheek in het pand. Door de kredietcrisis lijkt er geen nieuwe bestemming en een bouwer te vinden te zijn, waardoor het monument vanuit de trein geen Dordrechtpromotie meer is. Van Ravesteyn was een beeldbepalend architect en ook zijn Holland-pand is nog vaak beschreven. Toen pakweg 25 jaar geleden een supermarkt plotseling kandidaat stond voor het monument, kwam de gemeenteraad na een oproep van PvdA-wethouder Nico Lamers nog in spoedzitting bijeen om het monument extra te beschermen. Nu zijn de hekken beeldbepalend. 

Wikipedia geeft als info:
Sybold van Ravesteyn had een grote kennis van gewapend beton. In het begin leek hij een aanhanger van het Nieuwe Bouwen, maar hij begon meer en meer te experimenteren met barokke krullen en andere ronde vormen. Na een reis naar Rome begon hij meer en meer van het modernisme af te wijken. Hij gebruikte almaar meer ornamenten en decoraties, bogen en krullen.

In 1938 ontwierp hij een neo-barokke uitbreiding voor schouwburg Kunstmin in Dordrecht. Ook gebouw "De Holland" aan de Burgemeester de Raadtsingel in Dordrecht werd door hem ontworpen. Een ander beroemd ontwerp van Van Ravesteyn is Diergaarde Blijdorp in Rotterdam (bouwjaar 1939-1941). Van Ravesteyn is daarmee een van de weinige architecten ter wereld die een gehele dierentuin naar eigen inzicht heeft kunnen ontwerpen.

Verder heeft Van Ravesteyn door heel Nederland voor de NS stations en seinhuizen ontworpen, waarvan een groot aantal, waaronder de stationsgebouwen van Rotterdam Centraal, -Blaak, -Hofplein en -Zuid en Utrecht Centraal en 's-Hertogenbosch echter inmiddels is gesloopt. Dicht bij het station van Maastricht is echter nog altijd een recent gerestaureerd seinhuisje van Van Ravesteyn te bewonderen. Ook het station Rotterdam Noord en het gesloten station Rotterdam Bergweg zijn nog aanwezig. Voorts zijn er nog stationsgebouwen van Van Ravesteyn te zien te Hoek van Holland Haven (bouwjaar 1950), Vlissingen (1950) en Nijmegen (1954).

Van Ravesteyn was naast architect ook meubel- en interieurontwerper. Een bewijs voor zijn internationale roem vormt het feit dat hij in 1932 een ruimte in de villa Noailles in het Zuid-Franse Hyères van een van de destijds grootste Franse architecten, Robert Mallet-Stevens, mocht ontwerpen. Voor De Gemeenschap ontwierp hij de boekband Zuid Zuid West.

Van Ravesteyn overleed in 1983 in het Rosa Spierhuis in Laren.