Oploskoffie

29 april 2010 door Bert den Boer

Van columnist Henk Hofland is de uitspraak: ´Een mens moet in de loop van zijn leven een niet nader bepaald aantal malen van overtuiging of inzicht kunnen veranderen zonder daarover lastig gevallen te worden door anderen die zogenaamd stevig in hun schoenen staan.´ Een Frans gezegde sluit hierbij naadloos aan: Alleen imbecielen veranderen niet van mening. Dat beide uitspraken kloppen merk ik proefondervindelijk vooral als buurtbemiddelaar. Dordrecht kent net zoals ongeveer 70 andere steden een aantal goed getrainde vrijwilligers die bemiddelen bij huis- tuin- en keukenconflicten tussen buren. Buren hebben ruzie, irritaties lopen op. Contact wordt vermeden en het verhaal van de man die een schilderij wil ophalen, wel spijkers heeft, maar zijn hamer niet kan vinden treedt in werking. Hij staat op het punt een hamer te gaan lenen bij zijn buurman en bedenkt ineens dat die man wat vreemd reageert de laatste tijd. Hij groet niet meer, parkeert zijn auto regelmatig op zijn plek en nu hij er bij stilstaat, laatst drong hij met zijn karretje voor bij de supermarkt. De man stormt vervolgens naar buiten en belt verwilderd aan bij de buurman, die nietsvermoedend de deur opent. ´Ik wil je hamer niet eens meer, klootzak´, krijgt hij venijnig toegevoegd. Dit verhaal verbeeldt het gefilterd kijken wat op kan treden zodra mensen door onuitgesproken irritaties het contact verliezen.

 
Als bemiddelaar hoor je allereerst het verhaal van de klager. Bijtgrage honden, autokrassen veroorzakende poezen, buurvrouwen die als viswijf worden afgeschilderd, geluidsoverlast door gebonk en gestamp, muzikale voorkeuren die niet worden gedeeld tot ongewenst luidruchtige seksuele escapades. Allerlei overlast passeert de revue en het overkomt mij soms dat ik met lood in mijn schoenen aanbel bij de buren waarover wordt geklaagd. Wat staat me te wachten? Gelukkig doe je ´een zaak´ altijd met z´n tweeën. De deur gaat open en dan … is het me nu al met enige regelmatig overkomen dat mijn opgebouwde beeld van die tirannieke hardvochtige buur stante pede bijstelling verdient. De valse buldog die ik verwacht - met een traumatische jeugdherinnering voor ogen - blijkt een vrolijk kwispelende hond of een ouwe lobbes. Fascinerend hoe iedere buur zo een eigen werkelijkheid over de andere buur opbouwt. Het leukste is natuurlijk als het lukt beide partijen om de tafel te krijgen om zaken uit te praten. Interessant is dan ook dat zoals zo vaak het niet gaat om de inhoud (schutting, haan, overlast van spelende kinderen) maar veelal om miskende gevoelens tijdens een voorval. Als beide buren de nodige bereidheid tonen valt er uiteindelijk vaak goed te praten en het een en ander te verspijkeren. Oploskoffie en humor doen de rest.
Gerelateerde wijken:
Gerelateerde straten:
Hof

Over de columnist

Bert den Boer

U kunt zijn recente boek Blijf dicht bij jezelf – En hoe doe je dat dan? (uitgeverij Noordboek, april 2022) bestellen bij de boekhandel. Wilt u een gesigneerd exemplaar? Mail dan naar info@bbdb.info

Over de columnist:
Bert den Boer, socioloog, is zelfstandig adviseur, trainer, coach en dagvoorzitter, zie zijn website: www.voorstraat125.nl






Dat bedoel ik nou
05 mrt
Dat bedoel ik nou
'Mannetje Zeb'
20 feb
'Mannetje Zeb'
Zijn of azijn
05 feb
Zijn of azijn
Niet zomaar een idee
18 jan
Niet zomaar een idee
ONTSPOREN
15 dec
ONTSPOREN
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.